पुन्हापुन्हा पाही
जो तो आचंबीssतs
गुंग होती आंब्याला
नाही विसंबीssतs ।।
तांबुस हिरव्या
तांबुस हिरव्या मृदुल मोकळ्या
पानांतून उलगले
इथे कोवळया अश्वत्थाचेss
भव्य स्वप्न शिलगले
हा सृष्टीचा मान साजिरा
पोर तिचे सानुले
भविष्य सुंदर विशाल त्याचे
दृष्टीला बिलगले ! …………
हिरवाईची मवाळ विद्युत
अंगांगी शिरशिरले
पुलकित जीवनस्पर्शाने
ते आपैsच मंतरले
रस्त्याकाठी पिंपळ संकुल
अलगद अंकुरले
मनात शिरले विशाल झाले
मोदाने भरले ! ………….
मदनबाण
काळजुना चिरतरूण शिल्पी
शिल्प घडवितो किती निरंतर
क्षणभंगुर जरि काही असुंदर
शिल्पे काही नितांssत सुंदर !!
कळी- पाकळी- फूल-पान- हा
मदनबाण अति घडला कोरीव
गंध खेळवीss गडद मधुरतम
शिल्प सुरंssजन दर्शन राजीव !!